Verbum

сума́х

(ар. summak)

дрэвавая або кустовая расліна сям. анакардыевых з буйным лісцем і дробнымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная пераважна ў Паўн. Амерыцы, Усх. Азіі, Крыме і на Каўказе; дае дубільныя, фарбавальныя і лекавыя рэчывы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

сума́цыя

(п.-лац. summatio = складанне, ад лац. summa = сума)

узнікненне ўзбуджэння ў тканках арганізмаў у выніку дзеяння некалькіх паслядоўных падпарогавых раздражненняў, кожнага з іх асобна недастаткова, каб выклікаць фізіялагічную рэакцыю.

су́на

(ар. sunna = звычай, традыцыя)

мусульманскае свяшчэннае паданне, якое дапаўняе палажэнні Карана.

суні́зм

(ад гр. sunna = звычай, традыцыя)

кірунак у ісламе, які прызнае Суну нароўні з Каранам.

суні́ты

(ад ар. sunna = звычай, традыцыя)

мусульмане, якія з’яўляюцца паслядоўнікамі сунізму.

супазіто́рый

(лац. suppositorium = тое, што знаходзіцца ўнізе)

лекавая свечка для ўвядзення лякарства ў арганізм чалавека праз прамую кішку.

супазі́цыя

(лац. suppositio)

дапушчэнне, здагадка.

супаліме́ры

(ад суб- + палімеры)

палімеры, якія атрымліваюцца ўзаемадзеяннем двух або больш зыходных рэчываў — нізкамалекулярных злучэнняў.

су́парт

(фр. support, ад п.-лац. supportare = падтрымліваць)

рухомы вузел металарэзных і дрэваапрацоўчых станкоў, які ўтрымлівае разец.

супер-

(лац. super = зверху, над)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на размяшчэнне зверху над чым-н., высокую ступень якасці чаго-н. або старшынство каго-н.