Verbum

політыпа́ж

(фр. polytypage, ад гр. polys = колькасны + typos = адбітак)

друкарская форма для прыгатавання кніжных і часопісных упрыгожанняў (заставак, канцовак і інш.).

політэі́зм

(фр. polytheisme, ад гр. poly = многа + theos = бог)

рэлігія, якая прызнае існаванне многіх багоў; мнагабожжа (проціл. манатэізм).

політэлі́я

(ад полі- + гр. phele = сасок)

павялічаная колькасць саскоў малочнай залозы як дэфект развіцця.

політэматы́зм

(ад полі- + тэма)

пабудова музычнага твора шляхам аб’яднання некалькіх тэм (параўн. монатэматызм).

політэні́я

(ад полі- + лац. taenia = стужка)

наяўнасць у ядрах некаторых саматычных клетак гіганцкіх мнаганітачных храмасом.

політэхні́зм

(ад полі- + гр. techne = майстэрства)

сістэма навучання, пры якой тэарэтычна і практычна знаёмяцца з асноўнымі галінамі вытворчасці.

політэхні́чны

(ад полі- + тэхніка)

1) звязаны з вывучэннем і прымяненнем розных галін тэхнікі (напр. п. інстытут);

2) заснаваны на політэхнізме (напр. п-ае навучанне).

поліуры́я

(н.-лац. polyuria; ад гр. poly = многа + uron = мача)

мед. празмернае выдзяленне мачы з арганізма.

поліурэта́ны

(ад полі- + урэтаны)

высокамалекулярныя злучэнні, прадукты полімерызацыі урэтанаў; прымяняюцца для вырабу каўчуку, клею, плёнкі і інш.

поліфані́чны

(гр. polyphonos)

які мае адносіны да поліфаніі, многагалосы.