Verbum

кефі́р

(рус. кефир, ад асец. k’aepy)

густы кіславаты напітак, які вырабляецца з каровінага малака шляхам спіртавога і малочнакіслага браджэння.

кефі́рыян

(н.-лац. kephyrion)

аднаклетачная залацістая водарасць сям. эўхрамулінавых, якая пашырана ў прэсных вадаёмах.

кеч

(англ. ketch)

невялікае двухмачтавае паруснае судна.

к’ёкенме́дынгі

(дацк. kokkenmodding = кухонныя рэшткі)

скапленне скопішча ракавін, касцей рыб і жывёл па берагах мораў і рэк, дзе былі стаянкі першабытных людзей эпохі мезаліту і неаліту.

кі́барг

[ад кіб(ернетыка) + арг(анізм)]

прыстасаванне, у якім у пэўнай меры здзейснены сімбіёз фізічных і інтэлектуальных здольнасцей чалавека і тэхнічных сродкаў аўтаматыкі.

кіберне́тыка

(гр. kybernetike = майстэрства кіраваць)

навука аб агульных заканамернасцях працэсаў атрымання, зберажэння, перадачы і пераўтварэння інфармацыі ў машынах, жывых арганізмах і грамадстве.

кібі́тка

(рус. кибитка, ад тат. kibit = лаўка, магазін)

1) крытая павозка;

2) лёгкае пераноснае жыллё ў качавых народаў.

кі́вер

(рус. кивер, з усх. моў)

высокі галаўны ўбор, які насілі ў еўрапейскіх арміях у 18—19 ст.

кі́ві

(палінез. kivi)

птушка групы бескілявых з кароткімі моцнымі нагамі, доўгай гібкай дзюбай і неразвітымі крыламі; пашырана ў Новай Зеландыі; жыве ў густых зарасніках.

ківо́рый

(гр. kiborion)

даразахавальніца, пазней алтарны балдахін, які падтрымліваецца калонамі, у хрысціянскіх храмах.