Verbum

сульфа́ты

(ад лац. sulfur = сера)

солі сернай кіслаты (напр. сульфат амонію, сульфат натрыю); сернакіслыя солі.

сульфацы́л-на́трый

(ад сульфаты + натрый)

тое, што і альбуцыд.

сульфідзі́н

(ад сульфіды)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры лячэнні хвароб, выкліканых кокамі.

сульфі́ды

(ад лац. sulfur = сера)

злучэнні серы з рознымі металамі (напр. сульфід натрыю, сульфід кальцыю); сярністыя металы.

сульфі́раваць

(ад лац. sulfur = сера)

уводзіць у арганічнае злучэнне сульфагрупу.

сульфіта́цыя

(ад лац. sulfur = сера)

кансерваванне садавіны і гародніны сярністай кіслатой.

сульфі́ты

(ад лац. sulfur = сера)

солі сярністай кіслаты (напр. сульфіт натрыю); сярністакіслыя солі.

су́ма

(лац. summa)

1) лік, які атрымліваецца ў выніку складання дзвюх або некалькіх велічынь;

2) агульная колькасць, сукупнасць чаго-н.;

3) пэўная колькасць грошай;

круглая с. — вялікая колькасць грошай.

сума́рны

(лац. summarius)

1) атрыманы ў выніку складання (напр. с-ая прадукцыя цэхаў);

2) не канкрэтызаваны, абагульнены (напр. с-ае апісанне фактаў).

сума́тар

(ад лац. surnma = сума)

адзін з элементаў электронна-вылічальнай машыны, які вызначае суму дзвюх зададзеных велічынь.