Verbum

паліндро́м

(гр. palindromos = які вяртаецца)

слова або словазлучэнне, якія маюць аднолькавы сэнс пры чытанні злева направа і справа налева (напр. казак, дом мод).

Паліне́зія

(ад палі- + гр. nesos = востраў)

адна з асноўных астраўных груп у Акіяніі.

палі́ній

(ад лац. pollen, -linis = пылок)

частка палінарыя ў выглядзе пылковага зерня.

паліно́дыя

(гр. palinodia = перапеў)

пакаянны верш.

паліно́з

(ад лац. polle = мука)

алергічная хвароба, абумоўленая ўдыханнем пылку раслін.

паліно́м

(ад палі- + гр. nome = частка)

алгебраічны выраз, які складаецца з некалькіх адначленаў, злучаных паміж сабой знакамі складання або адымання; мнагачлен (параўн. біном, маном).

палі́п

(гр. polypus = мнаганогі)

1) адзіночны або каланіяльны арганізм, які вядзе сядзячы спосаб жыцця (параўн. медуза); пераважна марская кішачнаполасцевая жывёліна з целам цыліндрычнай формы, што мае на верхнім баку рот, акружаны шчупальцамі, а на ніжнім — прысоскі, якімі яна прымацоўваецца да нерухомага прадмета (напр. каралавы п.);

2) мед. гладкае або варсінчатае паталагічнае ўтварэнне на слізістай абалонцы (носа, маткі і інш.).

паліпо́ід

(ад паліп + -оід)

недаразвіты паліп.

паліпо́рус

(н.-лац. polyporus)

губавы базідыяльны грыб сям. паліпоравых, які расце ў лясах, парках і садах на адмерлай драўніне бярозы, вольхі, дуба, ліпы, яблыні, часам на жывых дрэвах, выклікае белую гніль.

паліпці́х палі́пціх

(ад палі- + гр. ptyche = дошчачка)

некалькі карцін, звязаных адной задумай.