Verbum

сукуле́нты

(лац. succulentus = сакаўны)

расліны з тоўстым сакаўным лісцем (алоэ, агава і інш.) або сцёбламі (кактусы, малачаі і інш.), што ўтрымліваюць многа вады.

сукцызе́ла

(н.-лац. succisella)

травяністая расліна сям. варсянкавых з падоўжаным лісцем і бледна-фіялетавымі кветкамі, пашыраная ў Еўропе; расце на сырых лугах і ў хмызняках.

сукцэ́сія

(лац. successio = паслядоўнасць, пераемнасць)

рад паслядоўных змен расліннага покрыву з часам (напр. аднаўленне лясоў пасля вырубкі або пажару).

суле́ма сулема́

(ад лац. sublimatum = здабытае перагонкай)

ядавіты белы парашок хлорнай ртуці; выкарыстоўваецца як сродак для дэзінфекцыі.

султа́н

(тур. sultan, ад ар. sultān = панаванне)

1) спадчынны тытул манарха ў некаторых мусульманскіх краінах;

2) упрыгожанне з пер’яў пер’я ці конскіх валасоў на галаўным уборы ў ваенных;

3) суквецце ў некаторых раслін.

султана́т

(ад султан)

манархічная дзяржава, якая ўзначальваецца султанам.

сульгі́н

[ад лац. sul(fur) = сера + (аналь)гін]

лекавы прэпарат з групы сульфаніламідных сродкаў, які ўжываюць пры кішачных інфекцыях.

сульсе́н

[ад лац. sul(fur) = сера + с(ел)ен]

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваюць пры себарэі пакрытай валасамі часткі галавы.

сульфамі́ды

[ад лац. sulf(ur) = сера + аміды]

тое, што і сульфаніламіды.

сульфаніламі́ды

[ад лац. sulf(ur) =сера + аніл(ін) + аміды]

група лекавых рэчываў, якія аслабляюць дзеянне хваробатворных бактэрый.