Verbum

пнеўмакасцю́м

(ад гр. pneuma = дыханне + касцюм)

герметызаваны высотны вышынны касцюм лётчыка.

пнеўмако́кі

(ад гр. pneumon = лёгкае + kokkos = зерне)

шарападобныя бактэрыі (з групы дыплакокаў), якія з’яўляюцца ўзбуджальнікамі пнеўманіі.

пнеўмаміко́з

(ад гр. pneumon = лёгкія + мікоз)

хвароба лёгкіх, якая выклікаецца паразітычнымі грыбамі.

пнеўмані́я

(н.-лац. pneumonia, ад гр. pneumon = лёгкае)

запаленне лёгкіх.

пнеўмасклеро́з

(ад гр. pneumon = лёгкае + склероз)

разрастанне злучальнай тканкі лёгкіх, якое выклікае паніжэнне дыхальнай здольнасці лёгкіх.

пнеўматафо́р

(ад гр. pneuma, -atos = дыханне + -фор)

орган гідрастатычнай раўнавагі сіфанафор у выглядзе надзьмутага пузыра.

пнеўмато́ліз

(ад гр. pneuma, -atos = дыханне + -ліз)

працэс утварэння мінералаў пад уздзеяннем на горныя пароды лятучых рэчываў і газаў, выдзеленых магмай.

пнеўмато́ракс

(ад гр. pneumon = лёгкае + торакс)

скапленне паветра ў поласці плеўры ў выніку пашкоджання сценак грудной клеткі.

пнеўматра́нспарт

(ад гр. pneuma = дыханне + транспарт)

спосаб перамяшчэння ў транспартным трубаправодзе сумесі сыпкіх матэрыялаў з паветрам, а таксама кантэйнераў з грузам.

пнеўма́тык

(гр. pneumatikos = паветраны)

1) прыстасаванне для сціскання і разрэджвання паветра;

2) напоўненая паветрам шына.