Verbum

паліклі́ніка

(ад гр. polis = горад + клініка)

лячэбна-прафілактычная ўстанова, дзе ўрачы многіх спецыяльнасцей аказваюць насельніцтву небальнічную медыцынскую дапамогу.

палікро́с

(ад палі- + англ. cross = скрыжоўванне)

метад скрыжоўвання, які выкарыстоўваецца ў селекцыі раслін для выяўлення найбольш прадуктыўных форм і заключаецца ў многаразовым пераапыленні раслін.

паліксе́н

(ад палі- + гр. ksenos = чужы)

найбольш распаўсюджаны мінерал з групы самароднай плаціны.

паліме́нт

(фр. poliment)

састаў, якім пакрываюць вырабы з дрэва і гіпсу перад залачэннем.

паліме́ры

(гр. polymeres = які складаецца з многіх частак)

арганічныя рэчывы, малекулы якіх складаюцца з вялікай колькасці простых звенняў з рознай атамнай структурай.

палімо́рфны

(гр. polymorphos)

разнастайны, які бывае ў некалькіх формах.

палімпсе́ст

[гр. palimpseston (biblion) = зноў саскрабаная кніга]

старажытны рукапіс на пергаменце на месцы змытага або сцёртага першапачатковага тэксту.

палінало́гія

(ад гр. poline = тонкі пыл + -логія)

раздзел батанікі, які вывучае пылок і споры раслін.

паліна́рый

(ад лац. pollen, -linis = пылок)

спецыяльнае ўтварэнне на кветцы для пераносу пылку насякомымі або птушкамі.

палінгене́з

(ад гр. palin = зноў + -генез)

1) з’яўленне ў зародка прымет, уласцівых для дарослых форм далёкіх продкаў;

2) пераўтварэнне горных парод шляхам пераплаўлення ў глыбокіх зонах зямной кары.