Verbum

пліяцэ́н

(ад гр. pleion = большы + -цэн)

другая, апошняя эпоха неагену.

пло́іднасць

(ад гр. ploos = кратны + eidos = выгляд)

лік набораў храмасом у клетках арганізмаў.

пло́мба

(польск. plomba < фр. plomb, ад лац. plumbum = свінец)

1) кавалачак свінцу ці іншага матэрыялу з выціснутай на ім пячаткай, які прывешваецца да замкнутых дзвярэй, прыбораў, апаратаў і інш.;

2) рэчыва, якім запаўняюць карыёзнае дупло ў зубе.

пло́тэр

(англ. plotter = нанясенне на паперу дыяграм)

устройства для вываду інфармацыі; прыбор, які выдае інфармацыю ў выглядзе графікаў.

плоў

(перс. polou)

нацыянальная страва ў народаў Сярэд. Азіі, прыгатаваная з рысу і бараніны з прыправамі.

плу́нжэр

(англ. plunger)

поршань у цыліндры высокага ціску.

плутакра́т

(ад гр. plutos = багацце + -крат)

прадстаўнік найбольш багатай і ўплывовай часткі пануючага класа.

плутакра́тыя

(гр. plutokratia, ад plutos = багацце + kratos = улада, моц)

1) палітычны лад, пры якім дзяржавай правіць кучка самых багатых людзей пануючага класа;

2) кучка самых багатых прадстаўнікоў пануючага класа.

плутані́зм

(ад плутон)

напрамак у геалогіі, прадстаўнікі якога лічаць, што асноўная роля ва ўтварэнні горных парод належыць унутранаму агню Зямлі.

плуто́н

(гр. Pluton = імя бога падземнага свету ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

агульная назва розных глыбінных вывергнутых парод.