Verbum

стэ́нсель

(англ. stencil = шаблон, трафарэт)

друкарская форма ў выглядзе прамавугольнай пласцінкі, якая служыць для нанясення адбітка паштовага адраса на часопісах і газетах, друкавання суправаджальных дакументаў і інш.

стэ́нтар

(гр. Stentor = імя аднаго з герояў «Іліяды» Гамера)

1) уст. чалавек з моцным голасам;

2) інфузорыя з целам, якое нагадвае лейку.

стэ́ньга

(гал. steng)

мар. верхняя надстаўная частка мачты, якая з’яўляецца яе прадаўжэннем у вышыню.

стэнь-ва́нты

(гал. stengewant)

мар. ванты, пры дапамозе якіх стэньга ўтрымліваецца з бакоў.

стэпс

(англ. steps, мн. ад step)

паглыбленне на палубе судна для ўмацавання мачты.

стэр

(фр. stere, ад гр. stereos = шасцістаронні)

мат. адзінка меры аб’ёму, роўная 1 м​³.

стэрадыя́н

(ад гр. stereos = прасторавы + радыян)

адзінка вымярэння цялеснага вугла — часткі прасторы, абмежаванай канічнай паверхняй.

стэрку́лія

(н.-лац. sterculia)

лістападнае дрэва сям. стэркуліевых з цэльным лісцем і дробнымі кветкамі, пашыранае ў субтропіках; дае валакно і камедзь.

стэ́рлінг

(англ. sterling)

1) сярэдневяковая англійская сярэбраная манета, якая чаканілася з 12 ст.;

2) прыняты законам стандарт пробы англійскіх залатых і сярэбраных манет.

стэро́іды

(ад гр. stereos = цвёрды + -оід)

група арганічных рэчываў расліннага і жывёльнага паходжання (стэрыны, гармоны кары наднырачных залоз, жоўцевыя кіслоты, палавыя гармоны і інш.), якія маюць важнае значэнне для жыццядзейнасці арганізмаў.