Verbum

п’е́са

(фр. piece)

1) драматычны твор, прызначаны для пастаноўкі на сцэне;

2) невялікі музычны твор (інструментальная п.).

песе́та

(ісп. peseta)

грашовая адзінка Іспаніі, роўная 100 сентыма.

песімі́зм

(фр. pessimisme, ад лац. pessimus = найгоршы)

светаадчуванне, прасякнутае безнадзейнасцю, нявер’ем у лепшае будучае, схільнасць ва ўсім бачыць толькі дрэннае (проціл. аптымізм).

песімі́ст

(фр. pessimiste, ад лац. pessimus = найгоршы)

чалавек, схільны да песімізму (проціл. аптыміст).

песімісты́чны

(ад песімізм)

прасякнуты песімізмам (проціл. аптымістычны).

пе́сімум

(ад лац. pessimum = самае дрэннае)

аслабленне дзейнасці органа або тканкі пры залішне моцнай або частай стымуляцыі, што перавышае іх функцыянальныя магчымасці.

пестало́цыя

(н.-лац. pestalotia)

недасканалы грыб сям. меланконіевых, які развіваецца на лісці і галінках аслабленых дрэў і кустоў (ліпы, дуба, яблыні, рабіны, клёна і інш.).

пестыцы́ды

(ад лац. pastis = зараза + -цыды)

хімічныя сродкі барацьбы з рознымі шкоднымі арганізмамі — насякомымі (інсектыцыды), кляшчамі (акарыцыды), бактэрыямі (бактэрыцыды), грыбкамі (фунгіцыды), грызунамі (ратыцыды, заацыды) і інш.; ядахімікаты.

П’е́та П’ета́

(іт. pieta = міласэрнасць)

сцэна аплаквання Хрыста Багародзіцай ў выяўленчым мастацтве.

пета́рда

(фр. petard)

1) старадаўні разрыўны снарад у выглядзе металічнай пасудзіны, напоўненай порахам, які прымяняўся для ўзрыву мастоў і інш.;

2) сігнальны разрыўны снарад, які кладзецца на рэйкі, каб спыніць чыгуначны поезд у выпадку небяспекі;

3) папяровы снарад з парахавым зарадам, род феерверку ў піратэхніцы.