Verbum

у выклічнік

1. Выражае здзіўленне, здагадку, пазнаванне, папрок, пагрозу, абурэнне, гнеў і пад.

   • У, які ты дужы!
   • У, забойца.

2. Ужыв. гукапераймальна для абазначэння гудзення, свісту, выцця (вымаўляецца працяжна).

   • У-у-у! Гудзе вецер.

убавіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Зменшыцца, скараціцца.

• У. ў вазе.
• Вады ў студні ўбавілася.

|| незакончанае трыванне: убаўляцца.

|| назоўнік: убаўленне і убаўка.

убаку прыслоўе

1. У некаторым аддаленні ад каго-, чаго-н.

   • Стаяць у.
   • У. ад дарогі.

2. пераноснае значэнне: Па-за асноўным напрамкам дзейнасці, па-за агульным шляхам развіцця.

   • Стаяць у. ад грамадскага жыцця.

убараніцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Абараніць сябе ад нападу, замаху, варожых дзеянняў; засцерагчы сябе ад небяспекі, шкоды і пад.

• У. ад ворага.
• У. ад бяды.

убараніць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Абараніць ад нападу, замаху, варожых дзеянняў; засцерагчы ад небяспекі, шкоды і пад.

• У. родную зямлю ад ворага.
• Не ўбаранілі дзіця ад прастуды.

убегчы дзеяслоў | закончанае трыванне

Пранікнуць куды-н. бягом

• У. ў хату.

|| незакончанае трыванне: убягаць.

уберагчы дзеяслоў | закончанае трыванне

Зберагчы, захаваць у цэласці, ахаваць ад чаго-н. небяспечнага, непажаданага.

• У. расліны ад марозу.
• У. дзіця ад прастуды.

|| незакончанае трыванне: уберагаць.

|| зваротны стан: уберагчыся.

|| незакончанае трыванне: уберагацца.

ублытацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. у што. Заблытацца ў чым-н.

   • Конь ублытаўся ў пастронкі.

2. чым. Абвязацца, абматацца чым-н.

   • У. рознымі лахманамі, каб машкара не кусала.

3. пераноснае значэнне, у што і без дапаўнення. Умяшацца, увязацца ў што-н. (размоўнае неадабральнае).

   • У. ў чужую справу.

|| незакончанае трыванне: ублытвацца.

ублытаць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. гл. блытаць.

2. каго-што ў што. Заблытаць у чым-н. З. каго-што чым. Увязаць, абматаць чым-н.

   • У. валёнкі вяроўкамі.

|| незакончанае трыванне: ублытваць.

убогі прыметнік

1. Надта бедны, жабрацкі.

   • Убогая хаціна.
   • Убогая душа (пераноснае значэнне).

2. Які мае калецтва, фізічны недахоп (размоўнае).

   • Пышная душа ва ўбогім целе (прыказка).
   • Падышла ўбогая (назоўнік).

|| назоўнік: убогасць.