убіць,
-
што ў што. Б’ючы па якім
-н. прадмеце, прымусіць яго ўвайсці ўнутр чаго-н. - У цвік у сцяну.
- У. у галаву што
-н. каму-н. (перан. прымусіць трывала засвоіць якую-н. думку;разм. ).
-
Утаптаць, утрамбаваць да цвёрдасці.
- У. сцежку цераз поле.
-
Дадаючы да стравы, умяшаць (сырыя яйкі), разбіць на скавараду (яйкі).
- У. у цеста два яйцы.
- У. некалькі яец на патэльню.
-
Змарнаваць, зрасходаваць непрадукцыйна (
разм. ).- У. час.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)