убіць, ; зак.

  1. што ў што. Б’ючы па якім-н. прадмеце, прымусіць яго ўвайсці ўнутр чаго-н.

    • У цвік у сцяну.
    • У. у галаву што-н. каму-н. (перан. прымусіць трывала засвоіць якую-н. думку; разм.).
  2. Утаптаць, утрамбаваць да цвёрдасці.

    • У. сцежку цераз поле.
  3. Дадаючы да стравы, умяшаць (сырыя яйкі), разбіць на скавараду (яйкі).

    • У. у цеста два яйцы.
    • У. некалькі яец на патэльню.
  4. Змарнаваць, зрасходаваць непрадукцыйна (разм.).

    • У. час.

|| незак. убіваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)