kénnen
* vt ве́даць, знаць, быць знаёмым (з кім-н., з чым-н.)
kein Maß ~ — не ве́даць ме́ры
sich vor Zorn nicht ~ — не по́мніць сябе́ ад гне́ву
kénnen lérnen
vt (па)знаёміцца (з кім-н., з чым-н.); спазнава́ць (што-н.), даве́двацца (пра што-н.); пазнава́ць (каго-н.)
ihr wérdet mich noch ~! — вы мяне́ яшчэ́ пазна́еце! (пагроза)
Kénnerblick
m -(e)s, -e во́ка зна́ўцы
kénntlich
a прыкме́тны
~ máchen (durch A) — 1) адзнача́ць, выдзяля́ць (чым-н.); 2) паве́даміць (як-н.)
Kénntnis
f -, -se
1) ве́данне
~ néhmen* von etw. (D) — прыма́ць што-н. да ве́дама
j-n (von D) in ~ sétzen — даве́сці да ве́дама каго́-н. (аб чым-н.)
aus éigener ~ — на ўла́сным во́пыце
2) pl ве́ды, эруды́цыя
über ~se verfügen — мець ве́ды
séine ~se in Frémdsprachen sind gut — яго́ ве́ды заме́жных мо́ў до́брыя
Kénntnisnahme
f - прыня́цце да ве́дама, азнаямле́нне
kénntnisreich
a дасве́дчаны, адукава́ны, з вялі́кімі ве́дамі
Kénnwert
m -(e)s, -e
1) пака́зчык, характары́стыка
2) тэхні́чныя да́ныя [пака́зчыкі]
Kénnwort
n -(e)s, -wörter паро́ль, про́пуск