Verbum

сцяга́ Бойкая сцежка; пагон (Віц. Нік. 1895, Лёзн.).

сцяж

1. Абшар поля ў адным масіве (Слаўг., Чэр. Бяльк.).

2. Месца паабапал дарогі, ракі, каля лесу (Беласточчына ПНР, Гродз.).

сцяжы́на Глухая, ледзь прыкметная лясная сцежка (ЛіМ, 1966, 25 студзеня).

сцяку́н Незамёрзлая сярэдзіна ракі (Ваўк. Сцяшк.).

сцяна́

1. Тое, што і сценка 1; межавая дарожка для аддзялення розных палёў (Нас. АУ).

2. Абрывісты бераг (Ветк.).

3. Лінія; мяжа (Шпіл.).

4. Адно звяно ў прасле з дзвюх пар калоў і жэрдак (Слаўг.).

□ ур. Сцяна́ (стромы бераг Сажа) недалёка ад в. Шарсцін Ветк.