Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ю я

а е і л н о р у ч ш я

ж к н с х ц ч ш

пу́цік Струменьчык вады на крынічным месцы (Беш. Чашн. Касп.).

пу́ціна Месца, парослае травой, цвёрдай пуцінай (Ст.-дар.).

пуці́на Дарога, сцежка; зімовая дарога (БРС).

пуці́шча Балоцістае месца на злучэнні ракі Пцічы і яе прытока Арэсы (Серб. 1915).

пуць

1. Чыгунка (БРС). Тое ж пуця́ (Гродз., Слаўг.).

2. Вельмі далёкая дарога, на вялікую адлегласць (Арш., Лаг., Слаўг.).

пуцяві́на След дарогі, мала ўезджаная дарога (Зах. Бел. Др-Падб., Слаўг.).

пуцяві́шча Вуглавое злучэнне дзвюх дарог; скрыжаванне; пераважна лясны шлях (Віц. Нік. 1895, Смален. Дабр.). Параўн.: На Пуцявішчы у Панаса, Ён там ля лазні блізка жыў (Тарас на Парнасе, 1953, 67).