Verbum

капа́

1. Межавы знак, капец (Нас.).

2. Невялікі, часовы стажок сена (Слаўг.).

3. Сельскі правінцыяльны з'езд у Вялікім Княстве Літоўскім (Н. В. Стороженко. Западнорусские провинциальные сеймики во 2-й пол. XVII в. Киев, 1888).

капаві́шча

1. Месца старажытнага суда (Гарб.). Тое ж су́дня (Віц.).

2. Месца, дзе стаяла капа сена (Слаўг.).

□ ур. Капавішча каля нас. п. Трокі пад Вільнюсам (Гарб.).

капа́льня Месца, дзе капаюць гліну, пясок, вапнавы камень і інш. (БРС). Тое ж я́мка (Слаўг.).

□ ур. Капальні (пясчаны кар'ер) каля в. Ржаўка Слаўг.

капані́ца

1. Накопаная дарога; земляная дамба; насыпаны земляны вал (Нясв.).

2. Выемка, катлаван, роў, выкапаная сажалка (Зах. Бел. Др.-Падб.). Тое ж капанка (Нас.).

3. Канава; канал (Слаўг.).

капе́ж Месца каля будынка, куды сцякае са страхі вада (БРС). Тое ж каплё (Нас.), капа́ж (Ст.-дар.).

капе́ц

1. Каморніцкі межавы знак у выглядзе вялікай накапанай купіны з драўляным слупам пасярэдзіне (БРС).

2. Месца для захавання гародніны і бульбы; бурт круглай формы (БРС). Тое ж капя́к (Слаўг.).

3. Суцэльны насыпны земляны пагорак, куча зямлі (БРС).

4. Старажытны курган; «шведская» магіла (Стаўбц.).

5. Магіла, надмагільны насып (БРС).

6. Яма для захавання булыбы на зіму (Сен. Касп.).

капе́чышча Месца, дзе стаяў капец бульбы, буракоў (Слаўг.). Тое ж капячы́шча, копчышча, копшчышча (Слаўг.).

каплі́ца Месца, дзе стаіць крыж (Рэч.).

□ в. Каплі́чы каля г. п. Капаткевічы Азар.

каплі́чышча Месца, дзе стаяла капліца (Слаўг.).

капу́снік Грады; месца, дзе расла капуста (Ваўк. Сцяшк., Слаўг.). Тое ж капу́сцішча, капусце́нішча, капу́снічча (Слаўг.).