Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшюя
аеёіоуыя
бвгдежзклмпрстхцш

вы́паля́нка Выпаленае месца ў лесе (Палессе Талст.).

вы́пас

1. Месца каля вады, дзе пасуць жывёлу (БРС).

2. Месца каля двароў, дзе пастух збірае статак; выган (Жытк.). Тое ж вы́пасак (Слаўг., Шчуч.), вы́пуск, вы́пусак (Слаўг.).

□ ур. Выпасак (лог) сярод в. Шаламы Слаўг.

вы́плаў Выток рэчкі (Слаўг.).

вы́пук Узгорак, акругленае ўзвышша (Слаўг.). Тое ж пука́тасць, гары́стасць, бука́тасць, уззы́шанасць, буката́ (Слаўг.).

вы́пуст

1. У актах (XVI—XVII стст.). Зямля, карыстаннем якой пагашаюць доўг (Ул.-Буд. 65, Варк. Бых. 1641 МЕВ, № 11, ч. аф., чэрв., 1906, 415).

2. Месца засеву, якое страўлена, вытаптана жывёлай (Нас.).