Verbum

вы́мак Месца, дзе вымак ці вымерз пасеў (Ветк.).

вы́мач

1. Нізкае месца, дзе вымакае засеў ад дажджу (Мсцісл. Юрч., Рэч.).

2. Лажок у канцы ці ў сярэдзіне поля (Рэч.).

вы́мыіна Упадзіна, якая вымыта ліўнем, патокам вады (Слаўг.).

вы́паля́нка Выпаленае месца ў лесе (Палессе Талст.).

вы́пас

1. Месца каля вады, дзе пасуць жывёлу (БРС).

2. Месца каля двароў, дзе пастух збірае статак; выган (Жытк.). Тое ж вы́пасак (Слаўг., Шчуч.), вы́пуск, вы́пусак (Слаўг.).

□ ур. Выпасак (лог) сярод в. Шаламы Слаўг.

вы́плаў Выток рэчкі (Слаўг.).

вы́пук Узгорак, акругленае ўзвышша (Слаўг.). Тое ж пука́тасць, гары́стасць, бука́тасць, уззы́шанасць, буката́ (Слаўг.).

вы́пуст

1. У актах (XVI—XVII стст.). Зямля, карыстаннем якой пагашаюць доўг (Ул.-Буд. 65, Варк. Бых. 1641 МЕВ, № 11, ч. аф., чэрв., 1906, 415).

2. Месца засеву, якое страўлена, вытаптана жывёлай (Нас.).

вы́рай

1. Поўдзень, цёплыя краіны, куды птушкі ляцяць зімаваць (БРС). Тое ж ві́рэй (Дзятлавіцкая вол. Гом. пав. Радч., стар. XVI), і́рай, вы́рья, і́рій, вы́р'я, вы́рія, вырь (Слаўг.), вы́рый, выр (Нас., Слаўг.).

2. Новы населены пункт, новая асобная гаспадарка (Слаўг.). Тое ж навіна́, пень, ме́ста, гняздо, балота (Слаўг.).

вы́рвіна́ Абрыў на Дзвіне.

□ в. Вы́рвіна Віц. (Рам. Мат.).