да́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Іменна гэты, той, аб якім ідзе гутарка. Даны выпадак. У даны момант.
2. у знач. наз. да́ныя, ‑ых. Звесткі, паказчыкі, якія характарызуюць каго‑, што‑н. Біяграфічныя даныя. Дакладныя даныя. Па афіцыйных даных.
•••
Выхадныя даныя — звесткі аб месцы і часе выхаду кнігі, аб яе тыражы, памерах і пад.
даню́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм.
1. Празмерна доўга, часта нюхаючы, дайсці да непрыемных вынікаў.
2. перан. Дазнацца, разведаць пра што‑н. якім‑н. непрыстойным спосабам. — Данюхаецца паліцыя, і тады... арышт, здзекі, а потым суд і турма. Мурашка.
даню́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да данюхацца (у 2 знач.).
данясе́нне, ‑я, н.
Вуснае ці пісьмовае афіцыйнае паведамленне якіх‑н. звестак начальніку, кіраўніку. Паслаць данясенне. □ Першае данясенне разведкі прыйшло гадзіны праз дзве. Колас.
даня́ць, дайму, доймеш, дойме; заг. даймі; зак., каго-што.
Вывесці з раўнавагі, не даючы спакою; змучыць, дапячы. Холад даняў. □ Бо кожны выслужыцца хоча: Адно гаворыць табе ў вочы, Але другое ў мыслях мае, І ўжо здарэння не мінае На чым хоць-небудзь зло спагнаць, Як мае быць цябе даняць. Колас. Як дайме ліха, прарэжуцца зубы. З нар.
дапада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дапасці.
дападкі́, ‑ая, ‑ое.
Абл. Дасціпны, спрытны; пранырлівы. [Зося з Рыгорам] бачылі, як дападкія вароны старанна рэвізавалі праложаную баразну. Гартны.
дапазна́, прысл.
Разм. Да позняга часу. Янук пазнаў Старыя месцы, дзе з Банадыком, Палюючы калісьці, дапазна Цягаліся за раненым ваўком. Танк.
дапаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго-што.
Скончыць паенне каго‑н. Дапаіць статак.
дапа́йвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да дапайваць.