Verbum

нава́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. наварыць (у 3 знач.).

наварны́, ‑ая, ‑ое.

Прыроблены шляхам наварвання, наваркі. Наварное лязо сякеры.

наваро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і нованароджаны. Сталіца навароджанай дзяржавы, Уздымай высока свой дзяржаўны сцяг!.. Звонак.

наваро́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наварочаць (у 3 знач.).

наваро́чаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Павярнуць з боку на бок вялікую колькасць чаго‑н.

2. Абярнуць, перакуліць вялікую колькасць чаго‑н.

3. Разм. Наваліць, накідаць, нагрувасціць у вялікай колькасці. Там, дзе стаяла калісьці вартавая зямлянка, снарадамі наварочала цэлы пагорачак. Дубоўка.

наваро́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да навярнуцца.

2. Зал. да наварочваць (гл. навярнуць у 1, 2 і 4 знач.).

наваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да навярнуць (у 1, 2, 4 і 5 знач.).

наварсава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наварсаваць.

наварсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Зрабіць варсістым.

нава́рысты, ‑ая, ‑ае.

З густым наварам. Пасля наварыстай капусты і гарачых дранікаў з алеем Юрка забраўся на палаткі. Курто.