выдзіма́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Выраблены шляхам выдзімання (у 2 знач.).
2. Пустацелы.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuвыдзіма́цца, ‑аецца;
выдзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
выдзіра́нне, ‑я,
выдзіра́цца, ‑аецца;
1.
2.
выдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
вы́дзьмуханы, ‑ая, ‑ае.
вы́дзьмухаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Дзьмухаючы, выдаліць адкуль‑н. пыл, парушыны і пад.
выдзьму́хванне, ‑я,
выдзьму́хвацца, ‑аецца;