Verbum

нацукро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нацукраваць.

на́цы, нескл.

Скарочаная назва нямецкіх нацыянал-сацыялістаў (фашыстаў).

нацы́зм, ‑у, м.

Нямецкі фашызм.

нацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., чаго.

Зацыраваць пэўную колькасць чаго‑н. Нацыраваць панчох.

нацы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Напоўніць маленькімі струменьчыкамі; нацадзіць, надаіць.

нацы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік нацызму, член гітлераўскай фашысцкай партыі.

нацы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да нацыст.

нацы́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нацызму, нацыста.

на́цыя, ‑і, ж.

1. Гістарычная супольнасць людзей, якая склалася ў ходзе фарміравання агульнасці іх тэрыторыі, эканамічных сувязей, мовы, культуры, псіхічных рыс. Права нацый на самавызначэнне. □ Нацыі непазбежны прадукт і непазбежная форма буржуазнай эпохі грамадскага развіцця. Ленін.

2. Дзяржава, краіна. Арганізацыя Аб’яднаных Нацый.

[Ад лац. natio — племя, народ.]

нацыяналізава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нацыяналізаваць.