Verbum

нато́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. наточваць — натачыць (у 1 знач.).

нато́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да наточваць.

нато́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да натачыць.

натр, ‑у, м.

Старая назва вокісу натрыю. Едкі натр.

[Ад араб. natrūm.]

натра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да натраўкі. Натравачны цэх.

натраві́ць, ‑траўлю, ‑травіш, ‑травіць; што і чаго.

Спец. Зрабіць малюнак на паверхні чаго‑н. пры дапамозе едкага рэчыва; вытравіць.

на́травы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да натру. Натравая вапна.

на́трае, прысл.

На тры часткі.

натралёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да натраляваць.

натралява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., чаго.

Тралюючы, вывезці, даставіць у нейкай колькасці. Натраляваць бярвення з лесу.