назасыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Заслаць, даставіць, пераправіць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Назасылаць лазутчыкаў.
назасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Засеяць вялікую колькасць чаго‑н. Назасяваць палеткаў.
назато́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Затачыць вялікую колькасць чаго‑н. Назаточваць разцоў.
назаўжды́, прысл.
Тое, што і назаўсёды. Каб слава дружыла з табой праз гады, ты з працай зрадніся, мой сын, назаўжды. Бялевіч.
назаўсёды, прысл.
На ўвесь час, на ўсё жыццё. Паехаць назаўсёды. Расстацца назаўсёды. □ Той дзень Алене запомніўся назаўсёды. Пестрак. Сяброў сваіх запомніў назаўсёды, Бо аж да самага канца вайны Ішоў паперадзе свайго я ўзвода, А поруч утраіх ішлі яны. Вітка.
•••
Заснуць назаўсёды гл. заснуць.
Раз (і) назаўсёды гл. раз.
наза́ўтра, прысл.
На наступны дзень. Прыехаў пан у горад, пераначаваў, а назаўтра пайшоў шукаць аўса. Якімовіч. Мы стрэліся пад той жа бярозай назаўтра, у наступны дзень. Васілевіч.
назахо́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Захапіць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Назахопліваць трафеяў.
назаця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Зацягнуць у сярэдзіну, унутр чаго‑н. вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Назацягваць мяшкоў у сенцы.
назачэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Зачасаць, завастрыць значную колькасць чаго‑н. Назачэсваць калоў.
назбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
1. Збіць, абабіць нейкую колькасць чаго‑н. Назбіваць яблыкаў. // Падстрэліўшы на ляту, збіць вялікую колькасць чаго‑н. Назбіваць варожых самалётаў.
2. Разм. Прыбіваючы адно да другога, змайстраваць нейкую колькасць чаго‑н. Назбіваць табурэтак. Назбіваць скрынак.