Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

даме́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дамерваць.

даме́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамераць.

даме́сці, ‑мяту, ‑мяцеш, ‑мяце; ‑мяцём, ‑мецяце; пр. дамёў, ‑мяла, ‑ло; заг. дамяці; зак., што.

Скончыць месці; падмесці да якога‑н. месца. Дамесці хату. Дамесці двор да паловы.

даме́цены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дамесці.

даме́шак, ‑шку, м.

Тое, што і дамешка (у 2 знач.).

даме́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дамясіць.

даме́швацца 1, ‑аецца; незак.

Зал. да дамешваць ​1.

даме́швацца 2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дамяшацца.

2. Зал. да дамешваць ​2.

даме́шваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамясіць.

даме́шваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамяшаць.

даме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. дамешваць — дамяшаць (у 2 знач.).

2. Р мн. ‑шак. Тое, што дамешана, прыбаўлена да чаго‑н. Чырвонаруды пласт быў роўны і чысты ад старонніх дамешак. Паслядовіч.

дамі́на, ‑ы, ж.

Разм. Вялізны дом. Вырастаюць што ні месяц даміны, аграмадзіны цэлыя. Лынькоў.