вы́светлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высветліць.
вы́светліцца, ‑ліцца; зак.
Стаць ясным, зразумелым. Справа высветлілася. Адносіны высветліліся. □ З далейшай размовы высветлілася, што Іван Уладзіміравіч вельмі высока цэніць практыку. Кулакоўскі.
вы́светліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Зрабіць што‑н. ясным, зразумелым; выясніць. — Я лічу, што трэба ісці да.. [незнаёмых] і высветліць, хто яны і што яны, — прамовіў Тукала. Колас. [Буднік:] — Усё вось няма мне часу пагутарыць з табой, адну справу высветліць варта было б. Галавач.
вы́свеціцца, ‑свеціцца; зак.
Пачаць свяціцца. У небе высвеціліся зоры. Выплыў месяц. Сачанка.
вы́свеціць, ‑свеціць; зак.
Паказаўшыся адкуль‑н., пачаць свяціць; заззяць. Сонца высвецілася з-за хмар. □ Ужо і зоры высвецілі, а .. [Кастусь і Сымон] усё сядзелі і маўчалі. Чорны.
высве́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да высвеціцца.
2. Адсвечваць, свяціцца. У кветкавым ліловым кубачку, што высвечваўся кожнай пушынкай, чарадзейна гуляла ліловае святло. Вышынскі.
высве́чваць, ‑ае; незак.
1. Незак. да высвеціць.
2. Адсвечваць, свяціцца. [Лаўрык] нёс [Віку] цераз шырокі брадок, дно якога высвечвала чыстым жоўтым жвірам... Вітка.
вы́свідраваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высвідраваць.
вы́свідравацца, ‑руецца; зак.
Утварыцца, узнікнуць ад свідравання (пра дзірку, паглыбленне).
вы́свідраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Свідруючы, зрабіць дзірку, паглыбленне.