надыхо́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.
Незак. да надысці.
надыхо́дзячы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад надыходзіць.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які набліжаецца, настае, пачынаецца (пра час, падзеі, стан і пад.). Гамонячы пра надыходзячыя канікулы, мы спусціліся з узгорка і выйшлі на сцяжынку, па якой усю зіму хадзілі ў школу. Рунец. Імчаўся рэактыўны карабель Насустрач надыходзячаму дню. Аўрамчык.
3. Дзеепрысл. незак. ад надыходзіць (гл. надысці ў 1 знач.).
надэбашы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.
Разм. Учыніць дэбош; набуяніць, паскандаліць.
над’яда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да над’есці.