Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

надчалаве́к, ‑а, м.

Тое, што і звышчалавек.

надчалаве́чы, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы надчалавеку.

надчарэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў верхняй частцы або над верхняй часткай жывата. Надчарэўная артэрыя.

надчаса́ны і надчэ́саны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надчасаць.

надчаса́ць, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Трохі счасаць. Надчасаць бервяно.

надчэ́саны,

гл. надчасаны.

надчэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надчасаць.

надша́хтавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над шахтай (шахтамі). Надшахтавы будынак.

надшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надшываць.

надшыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да надшываць.