Verbum

вы́грабкі, ‑бак; адз. няма.

Разм. Выграбеныя з дна пасудзіны, засека і пад. рэшткі чаго‑н. (мукі, зерня і інш.).

выграбны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для выграбання. Выграбная лапата. // У які звальваюць смецце, розныя адкіды. Выграбная яма.

вы́грабці, ‑грабу, ‑грабеш, ‑грабе; пр. выграб, ‑бла; заг. выграбі; зак., што.

Грабучы, дастаць, перамясціць што‑н. сыпкае. Выграбці попел з печы. // Грабучы, рыючы, утварыць паглыбленне. Выграбці ямку, нару.

вы́грабціся, ‑грабуся, ‑грабешся, ‑грабецца; зак.

Разм. Выйсці, пераадолеўшы сыпучы пясок або снег. Выграбціся на дарогу. // перан. Пераадольваючы цяжкасці, перашкоды, выйсці, выбіцца куды‑н.

выграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выграваць — выграць.

выграва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да выграцца.

выграва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выграць.

вы́гравіраваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выгравіраваць.

вы́гравіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Зрабіць (надпіс, малюнак і пад.) гравіроўкай.

вы́граніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Адшліфаваць паверхню чаго‑н. гранямі. Выграніць алмазы.