выграбкі, ‑бак; адз. няма.
Разм. Выграбеныя з дна пасудзіны, засека і пад. рэшткі чаго‑н. (мукі, зерня і інш.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)