напру́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
1. Зрабіцца пругкім. Мускулы на твары Івана Іванавіча напружыліся, застылі. Гамолка.
2. Сабрацца з сілай, прыкласці намаганне, робячы што‑н. Вялізная рыбіна ўздрыгнула, напружылася і пацягнула за сабою лодку. Ваданосаў. Лейтэнант напружыўся, варухнуў нагамі і тут жа з глухім стогнам упаў на зямлю. Курто.
3. перан. Узмацніцца, павысіцца (аб ступені праяўлення чаго‑н.). Рукі мімаволі моцна сціснулі стрэльбу, слых напружыўся, а вочы да болю ўпіліся ў цемру. Ляўданскі.
напру́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
1. Зрабіць пругкім. Напружыць мускулы. □ Ціма напружыў цела, узмахнуў некалькі разоў рукамі, заграбаючы пад сябе ваду, і зноў пачаў апускацца, слабець. Пальчэўскі.
2. перан. Узмацніць, павысіць ступень праяўлення чаго‑н. (пра памяць, зрок, слых і г. д.). Мазанік напружыла ўсю сваю волю, усю вытрымку і ветліва ўсміхнулася салдату. Пятніцкі. Канстанцін Сяргеевіч напружыў зрок і пазнаў высокую постаць Жэні Коржаня і крыху ніжэйшую Цімы Дакутовіча. Трэцяга ён не ведаў. Шчарбатаў.
напрыбаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.
Прыбавіць, дадаць у вялікай колькасці да чаго‑н.
напрыбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Прыбіць у вялікай колькасці. Напрыбіваць планак.
напрыбяга́ць, ‑ае; безас. зак., каго.
Прыбегчы ў вялікай колькасці. Напрыбягала дзяцей.
напрывалака́цца, ‑аецца; безас. зак., каго.
Разм. Прывалачыся ў вялікай колькасці. Напрывалакалася незнаёмых людзей.
напрывалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Разм. Прывалачы ў вялікай колькасці. Напрывалакаць бярвення.
напрыво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць; зак.
1. каго. Прывесці, даставіць у вялікай колькасці. Напрыводзіць гасцей.
2. чаго. Прывесці, паведаміць для падмацавання свайго меркавання значную колькасць чаго‑н. Напрыводзіць прыкладаў. Напрыводзіць цытат.
3. каго. Разм. Нарадзіць у вялікай колькасці (пра жывёл).
напрыво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-чаго.
Прывезці ў вялікай колькасці. [Рыгор:] — Нам усяго [дачка] напрывозіла: рабой паперы на сцены — аж дванаццаць трубак. А бабе — усяго. Лось.
напрывя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Прывязаць у вялікай колькасці. Напрывязваць коней. Напрывязваць стужак.