нашмо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Шморгаючы, вырваць або нарваць у якой‑н. колькасці. Нашморгаць нітак з тканіны. Нашморгаць кошык ягад.
нашмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да нашморгаць.
нашпа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што і чаго.
Разм. Хутка або ў спешцы напісаць, намаляваць. У такім прыўзнятым настроі.. [Лоўгач] нашпарыў восем старонак і, калі перабраўся на дзевятую, зразумеў, што артыкул гатовы. Савіцкі.
нашпігава́ны і нашпіго́ваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад нашпігаваць.
нашпігава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак.
1. што. Начыніць (салам, часнаком і пад.). Нашпігаваць мяса. // чаго. Прыгатаваць шпігаваннем у нейкай колькасці. Нашпігаваць гусей.
2. перан.; каго. Разм. іран. Забяспечыць неабходнымі ведамі, звесткамі і пад. Нашпігаваць галаву рознымі ідэямі. □ [Рабочы:] — Бач, гад печаны, нават фабрыку «Праца» ведае. Добра цябе, відаць, нашпігавалі перад тым, як скінуць сюды. Сабаленка.
нашпіго́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. нашпігоўваць — нашпігаваць.
нашпіго́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да нашпігоўваць.
нашпіго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да нашпігаваць.
нашпурля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.
Разм. Шпурляючы, накідаць у якой‑н. колькасці. Нашпурляць камення.