Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

надстры́гчы, ‑гу, ‑жаш, ‑жа; ‑жом, ‑жаце; зак., каго-што.

Часткова падстрыгчы, не скончыць стрыгчы.

надсыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да надсылаць.

надсыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надаслаць.

надсы́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надсыпаць.

надсы́пацца, ‑сы́плецца; зак.

Павялічыцца ў вышыню ад насыпання чаго‑н. зверху.

надсыпа́цца, а́ецца; незак.

1. Незак. да надсыпацца.

2. Зал. да надсыпаць.

надсы́паць, ‑сы́плю, ‑сы́плеш, ‑сы́пле; зак., што.

Насыпаючы зверху, павялічыць што‑н. у вышыню. Надсыпаць плаціну. // чаго. Дабавіць чаго‑н. сыпкага. Надсыпаць некалькі кубаметраў пяску.

надсыпа́ць, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да надсы́паць.

надсы́пка, ‑і, ДМ ‑сыпцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надсыпаць.

на́дсыр, прысл.

Абл. Не поўнасцю, не да гатоўнасці (зварыць, падсмажыць). — Цётка Адарка, бульба надсыр, — хітравата глядзіць на маму і ўсміхаецца блакітнавокі Сёма Генкін. Мыслівец.

надсяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надсякаць — надсячы.

надсяка́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да надсякаць.