надста́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што надстаўлена.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuнадста́ўлены, ‑ая, ‑ае.
надстаўля́цца, ‑яецца;
надстаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
надстаўны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які з’яўляецца надстаўкай (у 2 знач.).
2. Які мае надстаўку (у 2 знач.).
надстру́ганы, ‑ая, ‑ае.
надструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Састругаць трохі зверху, з краю.
надстру́гвацца, ‑аецца;
надстру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
надстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.