Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

нафтаво́з, ‑а, м.

Самаходнае судна для перавозкі нафты налівам (без тары).

на́фтавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да нафты. Нафтавы пласт. // Які здабываецца з нафты. Нафтавыя фарбы.

2. Які прызначаны для здабычы, апрацоўкі нафты. Нафтавая вышка.

3. Які працуе на нафце. Нафтавы рухавік.

4. Які мае адносіны да вывучэння, здабычы і апрацоўкі нафты. Нафтавая лабараторыя. Нафтавая прамысловасць.

нафтага́завы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да нафты і прыродных газаў. Нафтагазавыя рэсурсы. Нафтагазавая прамысловасць.

нафтагазаздабы́ча, ‑ы, ж.

Спец. Здабыча нафты і прыродных газаў.

нафтагазано́снасць, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць нафты і прыродных газаў у геалагічных адкладах.

нафтагазано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які змяшчае нафту і прыродныя газы, багаты на нафту і прыродныя газы (пра геалагічныя адклады).

нафтагіга́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Буйное нафтаперапрацоўчае прадпрыемства. Партрэты будаўнікоў Полацкага нафтагіганта.

нафтаздабыва́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здабычы нафты. Нафтаздабываючая прамысловасць.

нафтаздабы́тчык, ‑а, м.

Работнік пафтаздабываючай прамысловасці.

нафтаздабы́ча, ‑ы, ж.

Здабыча нафты.