Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вы́струганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выстругаць.

вы́стругаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Стругаючы, надаць чаму‑н. пэўную форму. Выстругаць цацку. □ Хлопец меркаваў, дзе б знайсці кавалак сырой асіны, каб выстругаць «аўтамат». Гурскі.

выстру́гвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выстругваць.

выстру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выстругаць.

вы́струнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выструніць.

вы́струніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Стаць прама, выцягнуцца ў струнку. Выструніцца перад начальствам. □ Убачыўшы лейтэнанта, абодва [салдаты], не выпускаючы здабычы, выструніліся і прывіталі яго. Мележ. Перад Рыгорам раптам выструніўся адзін з новых камандзіраў падрыўных груп. Краўчанка.

вы́струніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Выпрастаць, распрастаць, нацягнуць як струну. Ляціць [цягнік] праз выгары і рэкі, Гудкі паўстанкам аддае. Чыгунка выструніла рэйкі, Як лейцы пругкія свае. Калачынскі.

выстру́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да выструніцца.

выстрыга́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да выстрыгаць.

выстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выстрыгчы.