Разм. Стаць прама, выцягнуцца ў струнку. Выструніцца перад начальствам. ▪ Убачыўшы лейтэнанта, абодва [салдаты], не выпускаючы здабычы, выструніліся і прывіталі яго.Мележ.Перад Рыгорам раптам выструніўся адзін з новых камандзіраў падрыўных груп.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)