Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

навярэ́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да навярэдзіцца.

навярэ́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да навярэдзіць.

навярэ́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Стаміцца, натрудзіцца да стомы, хваравітая стану.

навярэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Стаміць, натрудзіць да хваравітага стану якую‑н. частку цела. Каб не надта навярэдзіць нагі і не вярнуцца з паўдарогі, я праз кожныя дваццаць — трыццаць крокаў змушаны быў садзіцца на абочыну і адпачываць... Сачанка.

навясны́, ‑ая, ‑ое.

Прыстасаваны для навешвання; такі, які навешваецца. Навясныя сеялкі. // Які робіцца, будуецца шляхам навешвання. Навясны мост.