Verbum

дадруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дадрукаваць.

дадруко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. дадрукоўваць — дадрукаваць (у 2 знач.).

дадубі́ць, ‑дублю, ‑дубіш, ‑дубіць; зак., што.

Скончыць дубіць, выдубіць да канца. Дадубіць шкуру.

даду́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дадубіць.

даду́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дадубіць.

даду́мацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Раздумваючы, зразумець што‑н., прыйсці да якога‑н. вываду, заключэння. Памеркаваўшы ды падумаўшы, можна да чаго-небудзь і дадумацца. Колас. Цешча была на дзіва лагоднай і старалася чым можна дагадзіць зяцю. Міхась дадумацца не мог, што раптам з ёю сталася. Б. Стральцоў.

даду́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і з дадан. сказам.

Скончыць абдумванне чаго‑н. Юркевіч не даў .. [Юзіку] дадумаць да канца сваіх думак. Мурашка. Алесь міжвольна зрабіў два крокі назад. Раней чым мозг паспеў дадумаць, што гэта непрыстойна. Караткевіч.

даду́мвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дадумацца.

2. Зал. да дадумваць.

даду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дадумаць.

дадурэ́цца, ‑эюся, ‑эешся, ‑эецца; зак.

Разм. Дурэючы, давесці сябе да непрыемных вынікаў.