Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

настрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да настрыгчы.

настры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрышэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; зак., чаго.

Нарэзаць якую‑н. колькасць чаго‑н. (нажніцамі, спецыяльнай машынкай і пад.). Настрыгчы воўны. Настрыгчы валасоў.

настры́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад настрыгчы.

настрыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прывядзенне ў адпаведнасць (прыраўнаванне) дыпломаў, выдадзеных дзяржаўнымі органамі іншых краін, з адпаведнымі дыпломамі нашай краіны.

[Ад лац. noster — наш.]

настрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да настраляць.

настрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і настрасаць.

настрэ́чу, прысл. і прыназ.

Абл. Насустрач. Ішоў к табе праз далі і гады, праз рэўнасць, недавер спяшаў настрэчу. Рудкоўскі. Ідуць рыбакі, пахаваўшы Прахора, Настрэчу буры, Буры, якая ўжо Абняла паўкраіны. Танк.

насту́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да настуджваць.

насту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да настудзіць.

настудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., што.

Разм. Зрабіць халодным (памяшканне). Настудзіць пакой.