Verbum

насцяро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да насцеражыць, насцярожыць.

насцяро́жлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць наспярожлівага. — Адчыняй, Віця, — загадалі маці, і той хутка, але з няўцямнай насцярожлівасцю адчыніў дзверы спачатку ў сенцы, тады ў хату. Марціновіч.

насцяро́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і насцярожаны (у 2 знач.). У паставе, у чуйным нахіле галавы, у насцярожлівым чаканні, што, відаць было, ахапіла яе, угадвалася жанчына, якая ўжо ведала, хто яна ёсць. Карпаў. Раней.. [Максім] заўсёды думаў, што падобны на маці. А цяпер, як у бацькі, выпукліліся надброўі.. І прабіўся ў вачах сухі, насцярожлівы бляск. М. Стральцоў.

насцяро́жыцца,

гл. насцеражыцца.

насцяро́жыць,

гл. насцеражыць.

насчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Зняць, саскрэбці, счысціць нейкую колькасць таго, што пакрывае паверхню чаго‑н.

насчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Счапіўшы, злучыць у адно цэлае значную колькасць чаго‑н. Насчэпліваць вагонаў.

насчэ́сваць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Счасаць ​¹, вычасаць пэўную або вялікую колькасць чаго‑н. Насчэсваць шэрсці.

насчэ́сваць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Счасаць ​² скрэблам, сякерай і пад. многа чаго‑н. Насчэсваць кары.

насшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Сшываючы, злучыць у адно цэлае пэўную або вялікую колькасць чаго‑н.

насыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да насыпаць.