Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

надпо́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да надпароцца.

2. Зал. да надпорваць.

надпо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпароць.

надпя́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца, размешчаны вышэй пяткі. Надпятачная кветка.

надрабі́ць 1, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак., што.

Падоўжыць, павялічыць вязаннем што‑н. Надрабіць панчохі.

надрабі́ць 2, ‑драблю, ‑дробіш, ‑дробіць; зак., чаго.

Разбіўшы, разламаўшы на дробныя часткі, нагатаваць нейкую колькасць чаго‑н. Надрабіць кучу камення.

надрабля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да надрабляць.

надрабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да надрабіць ​1.

надрабнёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надрабніць.

надрабні́ць, ‑драбню, ‑дробніш, ‑дробніць; зак., чаго.

Раскрышыць на дробныя кавалкі нейкую колькасць чаго‑н. Надрабніць цэглы.

надрадко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, змешчаны над радком. Надрадковыя знакі. Надрадковы запіс.

надра́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надраіць.