Verbum

надпі́саны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпісаць.

надпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., што.

Зрабіць на чым‑н. надпіс. Папас паклаў ліст у канверт, падпісаў на канверце адрас і зноў неяк супраць жадання пачаў услухоўвацца ў цішыню ночы, не кратаючыся з крэсла. Галавач. // Змясціць надпіс зверху чаго‑н. напісаняга, намаляванага. Надпісаць над радком.

надпі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпісваць.

надпі́свацца, ‑аецца; незак.

Зал. да надпісваць.

надпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпісаць.

надпі́ска, ‑і, ДМ ‑пісцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго‑н. напісанага. Надпіска над радком. Зрабіць надпіску.

надпі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпіць.

надпі́ць, ‑дап’ю, ‑дап’еш, ‑дап’е; ‑дап’ём, ‑дап’яце; зак., што і чаго.

Адпіць крыху чаго‑н.

надпо́ймавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца над поймай, вышэй поймы. Надпоймавая тэраса.

надпо́раты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпароць.