вы́спаведаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
1. Справіць абрад споведзі.
2. перан. Разм. Прабраць каго‑н. за што‑н.
вы́спацца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; зак.
Сплючы, адпачыць. Выспацца да ўсходу сонца. Добра выспацца. // Паспаць уволю; адаспацца. Была нядзеля, тэрміновай работы не было, і.. [Маша] вырашыла выспацца за ўсе тры начы. Шамякін.
вы́спаць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.
Разм. Праспаць які‑н. час. [Цётка Гарпіна:] — Такую ноч нават цяжка выспаць, не тое, што выседзець, не звёўшы вока. Сабаленка.
вы́спелены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выспеліць.
вы́спеліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Даць магчымасць паспець. Выспеліць памідоры на сонцы.
вы́спелы, ‑ая, ‑ае.
Які добра выспеў. Выспелы гарбуз.
выспе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выспеліць.
выспе́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Разм. Выводзіць якую‑н. песню; старанна спяваць. Драбок выспеўваў нейкі новы свой матыў, ходзячы каля паветкі. Колас.
вы́спець, ‑спее; зак.
1. Паспець, стаць спелым. Выспелі антонаўкі, ранеты, Верасень схмялелы завітаў. Прануза.
2. перан. Скласціся, сфарміравацца, прыняць канчатковую форму. Выспела думка. Выспеў план. □ Нарэшце рашэнне выспела: ноччу, крадком,.. [Адам Ягоравіч] пакінуў гаспадара — наперадзе Нясвіжская семінарыя. М. Стральцоў.
выспява́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выспяваць — выспець.