вы́часка 1, ‑і, ДМ ‑цы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. вычэсваць 1 — вычасаць 1 (у 2 знач.).
вы́часка 2, ‑і, ДМ ‑цы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычэсваць 2 — вычасаць 2.
вы́часкі, ‑аў; адз. няма.
Адходы пры часанні. Вычаскі з лёну.
вычвара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.
Разм. Вырабляць штукі, рабіць што‑н. незвычайнае; вытвараць. // Свавольнічаць, дурэць. Не так ужо заўсёды і смешна бывала, што.. [Мішка] гаворыць ці вычварае, гэты няўрымслівы, блазнюкаваты дзяцюк. Брыль.
вы́чварны, ‑ая, ‑ае.
1. Мудрагелісты, напышлівы. Вычварны ўбор. □ І гэты малады хвойнік, і гэты лес, і гэтыя хвоі зліваліся ў адну сцяну лесу, вырысоўваючы прыгожую вычварную лінію паваротаў. Колас.
2. Тое, што і пачварны. Вычварныя прывіды.
вы́членіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Вылучыць асобныя часткі, члены чаго‑н.
вычляне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычляняць — вычленіць.
вычляня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да вычленіць.
вычмура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Абл. Вычвараць, вытвараць. Вычмуралі [гусі] там так, як сваты на вяселлі. Дубоўка.
вы́чухацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Справіцца з цяжкімі абставінамі, хваробай; акрыяць.