Verbum

вы́таргаваць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

1. Атрымаць у выніку продажу; зарабіць гандлем. Старыя каравыя яблыні ўжо слаба родзяць, але пан Антось ухітраецца вытаргаваць за сад добрыя грошы. Бажко.

2. Дабіцца, дамагчыся ўступкі ў час торгу. Беручы ад Стафанковіча грошы, [фельчар] вытаргаваў набаўку. Чорны.

вытарго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытаргаваць.

вытарка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да вытаркнуцца.

вытарка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытаркнуць.

вы́тарклы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і вытырклы.

вы́таркнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытаркнуць.

вы́таркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Тое, што і вытыркнуцца.

вы́таркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і вытыркнуць.

вы́татуіраваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытатуіраваць.

вы́татуіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Зрабіць татуіроўку.