нарве́жац,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuнарве́жка,
нарве́жскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Нарвегіі, нарвежцаў.
нарве́жцы, ‑аў;
Народ, які складае асноўнае насельніцтва. Нарвегіі.
нард, ‑у,
1. Травяністая расліна сямейства валяр’янавых, якая мае мясісты духмяны корань і дробныя кветачкі.
2. Араматычнае рэчыва, якое здабываецца з гэтай расліны.
[Лац. nardus.]
на́рдавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нарду, прыгатаваны з нарду.
нардо́м, ‑а,
на́рды, ‑аў;
Тое, што і трыктрак.
нарза́н, ‑у,
Вуглякіслая мінеральная вада.
[Ад кабардзінскага нарт-санэ — напітак казачнага гераічнага племені нартаў.]
нарза́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нарзану; прыгатаваны з нарзану.