нараспе́ў, прысл.
Працягла, расцягваючы словы. Гаварыць нараспеў. □ Спачатку настаўніца расказала пра жыццё паэта, а потым нараспеў, з нейкай асабліва задушэўнай інтанацыяй пачала чытаць паэму. С. Александровіч.
нараспло́джвацца, ‑аецца; безас. зак.
Распладзіцца ў вялікай колькасці. Нарасплоджвалася ваўкоў.
нараспло́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Распладзіць у вялікай колькасці. Нарасплоджваць свіней. Нарасплоджваць мух.
нараспо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Распароць вялікую колькасць чаго‑н. Нараспорваць старой бялізны на анучы.
нарассціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разаслаць, паслаць на якой‑н. паверхні многа чаго‑н. Нарассцілаць палеткаў пры рэчцы.
нарассыпа́цца, ‑аецца; безас. зак.
Рассыпацца, раскідацца ў нейкай колькасці. Нарассыпалася солі.
нарассыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Рассыпаць, раскідаць у многіх месцах. Нарассыпаць зярнят. □ Мінула ноч, і сонца ўстала, На ясны выйшла небакрай, Пялёсткаў скрозь нарассыпала. Глебка. Федзю раптам кінулася ў вочы, што на пажоўклай траве .. валяецца шмат каменняў, як быццам хто іх знарок нарассыпаў тут. Ваданосаў.
на́раст, ‑а, М ‑сце, м. і на́расць, ‑і, ж.
1. Ненармальнае патаўшчэнне на якой‑н. частцы арганізма. Мазольныя нарасты на руках. Нарасты на галінах дрэва. □ [Юдзін] не ведаў, што гэта лішай такі, нездаровая нарасць — лес жа таксама хварэе. Масарэнка.
2. Пукатасць на галаве, каля носа і вачэй у некаторых жывёл, рыб і птушак. Нараст на галаве ў гусей.
3. Тое, што наогул нарасло дзе‑н., на чым‑н. Нараст смалы на дрэве. Нараст шлаку. □ Ад цяпла іх [вербы] адгароджвалі не толькі шыбы, але і тоўсты пласт інею на іх з лёдавымі нарастамі і глыбокімі шчылінамі па краях, каля рам. Шамякін. // перан. Аб нездаровых з’явах у грамадскім жыцці. Нарасты дробнабуржуазнай псіхалогіі.
нарастава́ць, ‑стае; безас. зак.
Растаць у вялікай колькасці. Нараставала многа снегу.
нараста́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. нарастаць.