напрышчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Прышчапіць у вялікай колькасці. Напрышчэпліваць пасынкаў.
напрышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Прышыць вялікую колькасць чаго‑н. Напрышываць гузікаў.
напрыязджа́ць, ‑ае; безас. зак.
Прыехаць у вялікай колькасці. Напрыязджала дэлегатаў. □ Словам, вяселле было як трэба. Гасцей напрыязджала многа, і ўсё не абы-хто. Дамашэвіч.
напрэ́гчы, ‑прагу, ‑пражэш, ‑пражэ; ‑пражом, ‑пражаце; пр. напрог, ‑прагла і ‑прагла, ‑прагла і ‑прагло; заг. напражы; зак., чаго.
Тое, што і напражыць. Да вечарыны многа смачных страў Насмажыла і напрагла суседка. З. Астапенка.
напсава́ць, ‑псую, ‑псуеш, ‑псуе; ‑псуём, ‑псуяце; зак.
1. чаго. Сапсаваць нейкую колькасць чаго‑н. Напсаваць паперы. □ Стары ўскіпеў: «Вядома, род мышыны Мне столькі напсаваў вашчыны!» Корбан.
2. Прынесці шкоду. [Гендарсан:] — А я вас затрымаю тут на пару дзён. Вы ў мяне пагасцюеце, гер Пфэрдсан! У нас знойдзецца аб чым пагаварыць. Спадзяюся, што гэта не напсуе вашай практыцы. Чарнышэвіч.
напу́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.
Адчуць страх; напужацца (звычайна пра жывёлу). Коні напудзіліся.
напу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
Настрашыць, напужаць (жывёлу). Машыны напудзілі кароў.
напу́драны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад напудрыць.
напу́дрывацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да напудрыцца.
2. Зал. да напудрываць.
напу́дрываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да напудрыць.